กรณีที่ห้างสรรพสินค้าจัดที่จอดรถให้แก่ลูกค้าที่เข้ามาซื้อสินค้าและใช้บริการในห้างสรรพสินค้า โดยมีพนักงานรักษาความปลอดภัยคอยดูแลรักษาความปลอดภัยให้แก่ลูกค้าและทรัพย์สินของลูกค้า เป็นหน้าที่ที่เกิดจากการกระทำครั้งก่อนๆ ของห้างสรรพสินค้าดังนั้นหากพนักงานรักษาความปลอดภัยของห้างสรรพสินค้าประมาทเลินเล่อทำให้รถยนต์ของลูกค้าสูญหายเป็นการงดเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยประมาทเป็นละเมิดห้างสรรพสินค้าต้องรับผิดชอบ
และถึงแม้ว่า ห้างสรรพสินค้าจะยกเลิกไม่ให้มีพนักงานรักษาความปลอดภัยคอยดูแล คงมีเพียงกล้องวงจรปิดที่ใช้บันทึกภาพรถยนต์เข้าออกเท่านั้นและเป็นเหตุให้รถยนต์ที่ลูกค้านำมาจอดในห้างสรรพสินค้าถูกคนร้ายลักเอาไปห้างสรรพสินค้านั้นก็ต้องรับผิดชอบในการสูญหายของรถยนต์ที่ลูกค้านำมาจอด
มีหลักกฎหมายและคำพิพากษาศาลฎีกาที่เกี่ยวข้องดังนี้
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 420 ผู้ใดจงใจหรือประมาทเลินเล่อ ทำต่อบุคคลอื่นโดยผิดกฎหมายให้เขาเสียหายถึงแก่ชีวิตก็ดี แก่ร่างกายก็ดี อนามัยก็ดี เสรีภาพก็ดีทรัพย์สินหรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใดก็ดี ท่านว่าผู้นั้นทำละเมิด จำต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อการนั้น
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2048/2559 รถคันที่โจทก์รับประกันภัยไว้สูญหายไปจากบริเวณลานจอดรถของห้างจำเลยในขณะที่ ส. ผู้เอาประกันภัยขับนำไปจอดไว้แล้วเข้าไปซื้อสินค้าภายในห้างจำเลยเพราะเกิดจากการกระทำของพนักงานรักษาความปลอดภัยของห้างจำเลยที่ไม่รอบคอบ ขาดการสังเกตและสอดส่องตรวจตราดูแลอย่างใกล้ชิดเพื่อป้องกันการโจรกรรมที่อาจเกิดขึ้นได้ ซึ่งเป็นหน้าที่ที่จำเลยต้องปฏิบัติในการให้บริการแก่ลูกค้า อันเป็นการงดเว้นการปฏิบัติหน้าที่ถือเป็นการทำละเมิดต่อผู้เอาประกันภัย จำเลยต้องรับผิดชอบใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อการนั้น ตามประมวลกฎหมาแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 420 โจทก์ซึ่งเป็นผู้รับประกันภัยได้จ่ายค่าสินไหมทดแทนตามวงเงินคุ้มครองกรณีรถยนต์สูญหายแก่ผู้เอาประกันภัยแล้ว โจทก์ย่อมเข้ารับช่วงสิทธิของผู้เอาประกันภัยเรียกให้จำเลยผู้กระทำละเมิดชดใช้เงินจำนวนดังกล่าวพร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันถัดจากวันที่โจทก์ชำระได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6099/2560 จำเลยประกอบธุรกิจห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ ต้องให้ความสำคัญด้านบริการ ทั้งเรื่องสินค้า ความปลอดภัยและความสะดวกสบาย เพื่อสร้างความพึงพอใจให้ลูกค้ามาใช้บริการและซื้อสินค้าอันจะส่งผลต่อรายได้ของจำเลย โดยเฉพาะการบริการเกี่ยวกับสถานที่จอดรถ ดังนั้นจำเลยย่อมมีหน้าที่ดูแลและรักษาความปลอดภัยทรัพย์สินของลูกค้าที่มาใช้บริการรวมถึงรถยนต์ของลูกค้าที่นำมาจอดบริเวณลานจอดรถด้วย แต่จำเลยมิได้จัดให้มีพนักงานรักษาความปลอดภัยเพื่อดูแลทรัพย์สินของลูกค้าและไม่มีมาตรการในการระมัดระวังมิให้คนร้ายเข้ามาลักรถยนต์ของลูกค้า คงมีเพียงกล้องวงจรปิดที่ใช้บันทึกภาพรถยนต์ที่ผ่านเข้าออกเท่านั้น การกระทำของจำเลยจึงเป็นการกระทำโดยประมาทปราศจากความระมัดระวัง จำเลยต้องรับผิดต่อโจทก์